Βήματα.
Από τότε που έκανες το πρώτο σου βήμα,δεν έχεις σταματήσει να κινήσαι.
Προχωράς ευθεία,άλλοτε προς τα μπροστά και άλλοτε προς τα πίσω,στρίβεις δεξιά,αριστερά,ανεβαίνεις,κατεβαίνεις.
Περπατάς,τρέχεις,βαδίζεις,χορεύεις.
Φοράς αθλητικά,τα σταράκια σου,μπαλαρίνες,τακούνια,σαγιονάρες ή και τίποτα.Ξυπόλητος.
Άλλοτε έχεις ένα προορισμό και άλλοτε απολαμβάνεις τη διαδρομή,μη ξέρωντας που πηγαίνεις.
Άλλοτε ακολουθείς την πορεία που χάραξες στον χάρτη,ακολουθείς τα βέλη της πυξίδας και άλλοτε απλώς χάνεσαι και εξερευνάς.
Ακούγοντας μουσική ή κάνοντας συζήτηση με τον εαυτό σου.
Περπατάς μόνος ή μαζί με άλλους.
Διασχίζεις δρόμους,λεωφόρους,μονοπάτια,αμμουδιές,λιβάδια.
Βορράς,ανατολή,δύση και νότος. Κινήσαι προς τα 4 σημεία του ορίζοντα.
Ό,τι και να λες,να σκέφτεσαι να κάνεις δεν σταματάς να περπατάς.Πρέπει να περπατήσεις για να φτάσεις από το σημείο Α,στο σημείο Β.Και από το σημείο Β,στο σημείο Γ.Και από το σημείο Γ,στο σημείο Χ.
Και αν κάτι πάει στραβά και χάσεις το ένα ή και τα δύο σου πόδια?Και πάλι,υπάρχουν και άλλοι τρόποι για να κινηθείς.
Όσο ζεις κάνεις βήματα.
Κάποια στιγμή ωστόσο,θα φτάσεις στο τέλος.Όπου δεν θα μπορείς να κινηθείς πια.....και τότε θα δεις όλες σου τις πορείες σχεδιασμένες στο χάρτη της ζωής σου.Θα δεις τον αριθμό των βημάτων σου.Και μάλλον δεν θα το πιστεύεις.
Και τότε θα αναρωτηθείς ,πόσα από τα βήματα που έκανες σε πήγαν μπροστά,πόσα σε οδήγησαν σε μέρη μαγικά,πόσα σε έφεραν κοντά στους ανθρώπους που αγάπησες,πόσα σε πήγαν πίσω,πόσα σε δίδαξαν.
Θα εκτιμήσεις το περπάτημα,όσο ποτέ άλλοτε.Μα θα είναι πια αργά.Γιατί απ'την στιγμή που θα περάσεις την πόρτα του τέλους,ποιος ξέρει αν θα μπορείς να περπατάς?
Ίσως να πετάς.
Η μεγαλύτερη αδικία της ζωής,είναι να εκτιμάς τα πράγματα όταν τα χάνεις.Γιατί δεν έχεις δεύτερη ευκαιρία εκεί.
Βήματα.Η ζωή είναι βήματα.Χιλιάδες μικρά ή μεγάλα βήματα.Την κατεύθυνση ,τον τρόπο,τον τόπο τα αποφασίζεις εσύ.
Μετά από χρόνια θα έχεις πάρει πολλά. Απόλαυσέ το.
https://www.youtube.com/watch?v=_w23Rd2bN9Q
