Αυτό το σαββατοκύριακο πήγα στην πόλη τους φωτός, το Παρίσι.
Η αλήθεια είναι ,αν και δεν το περίμενα, ότι πέρασα φανταστικά. Δηλαδή, αυτό είναι το συναίσθημα ,που μου έχει μείνει μετά από αυτές τις 2 μέρες. Νομίζω ότι στην όλη καλοπέραση,συνέβαλε και ο γελοίος φίλος που με φιλοξενούσε. Γελοίος με την καλή έννοια. Πέθανα στα γέλια, πραγματικά.
Το βασικό είναι ό,τι μετά από αυτή μου την εκδρομή, θυμήθηκα τον στόχο που είχα, ερχόμενη στη Γαλλία για Εράσμους. Και ο στόχος αυτός, δεν περιλάμβανε ούτε να βρω φίλους, ούτε να ζω σαν ερασμίτισα, ούτε να βρω το άλλο μου μισό.
Ήρθα εράσμους για να ΤΑΞΙΔΕΎΩ!
Το είχα ξεχάσει εντελώς. Είχα ξεχάσει τη χαρά του να βλέπεις πράγματα διαφορετικά. Να κοιτάς τον χάρτη,να χάνεσαι, να περιπλανιέσαι, να περπατάς. Να σε πεθαίνουν τα πόδια σου,απ΄το πολύ περπάτημα. Να ανοίγει το μυαλό σου.
Μένοντας στην Lille, και με όλα αυτά τα πράγματα που έχω να κάνω είτε για το πανεπιστήμιο, είτε για την προσωπική μου ζωή, γεννήθηκαν σκοτούρες και προβλήματα και το ξέχασα.
Το ταξίδι στο Παρίσι, μια ιστορική πόλη, που επηρέασε αρκετά την ευρωπαϊκή ιστορία και τέχνη, λειτούργησε ως ξύπνημα. Με γέμισε με αισιοδοξία και ετοιμότητα.
Είμαι έτοιμη, να τα βάλω όλα στην άκρη, να διαλέξω μια πόλη,και να την εξερευνήσω.
Και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το συναίσθημα,που με κατακλύζει όταν επιστρέφω από μια γεμάτη μέρα σε άλλη πόλη.Έτσι είναι. Ή έτσι θα πρέπει να είναι.
Η παλιά Δανάη που θάφτηκε μέσα σε έναν σωρό από προβλήματα ένταξης σε νέα πόλη, από βαθιές μελαγχολίες και στεναχώριες εξαιτίας ανθρώπων που δεν είδαν τη μαγεία που κρύβει μέσα της, από το άγχος της τήρησης ενός στερεότυπου και από το φόβο του να μείνει στάσιμη,ξύπνησε.
Και επιστρέφει!
Πόλεις όλου του κόσμου, be prepared !Μια αποφασισμένη τρελή συγγενής των Λάμα , έρχεται να σας εξερευνήσει!!
Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη :
"Έχουμε ακόμα λευκές σελίδες στο βιβλίο της ζωής μας. Και άσχετα με το τι θα γράψει η μοίρα, εμείς επιμένουμε να φτιάχνουμε στο περιθώριο ζωγραφιές."
Η αλήθεια είναι ,αν και δεν το περίμενα, ότι πέρασα φανταστικά. Δηλαδή, αυτό είναι το συναίσθημα ,που μου έχει μείνει μετά από αυτές τις 2 μέρες. Νομίζω ότι στην όλη καλοπέραση,συνέβαλε και ο γελοίος φίλος που με φιλοξενούσε. Γελοίος με την καλή έννοια. Πέθανα στα γέλια, πραγματικά.
Το βασικό είναι ό,τι μετά από αυτή μου την εκδρομή, θυμήθηκα τον στόχο που είχα, ερχόμενη στη Γαλλία για Εράσμους. Και ο στόχος αυτός, δεν περιλάμβανε ούτε να βρω φίλους, ούτε να ζω σαν ερασμίτισα, ούτε να βρω το άλλο μου μισό.
Ήρθα εράσμους για να ΤΑΞΙΔΕΎΩ!
Το είχα ξεχάσει εντελώς. Είχα ξεχάσει τη χαρά του να βλέπεις πράγματα διαφορετικά. Να κοιτάς τον χάρτη,να χάνεσαι, να περιπλανιέσαι, να περπατάς. Να σε πεθαίνουν τα πόδια σου,απ΄το πολύ περπάτημα. Να ανοίγει το μυαλό σου.
Μένοντας στην Lille, και με όλα αυτά τα πράγματα που έχω να κάνω είτε για το πανεπιστήμιο, είτε για την προσωπική μου ζωή, γεννήθηκαν σκοτούρες και προβλήματα και το ξέχασα.
Το ταξίδι στο Παρίσι, μια ιστορική πόλη, που επηρέασε αρκετά την ευρωπαϊκή ιστορία και τέχνη, λειτούργησε ως ξύπνημα. Με γέμισε με αισιοδοξία και ετοιμότητα.
Είμαι έτοιμη, να τα βάλω όλα στην άκρη, να διαλέξω μια πόλη,και να την εξερευνήσω.
Και δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτό το συναίσθημα,που με κατακλύζει όταν επιστρέφω από μια γεμάτη μέρα σε άλλη πόλη.Έτσι είναι. Ή έτσι θα πρέπει να είναι.
Η παλιά Δανάη που θάφτηκε μέσα σε έναν σωρό από προβλήματα ένταξης σε νέα πόλη, από βαθιές μελαγχολίες και στεναχώριες εξαιτίας ανθρώπων που δεν είδαν τη μαγεία που κρύβει μέσα της, από το άγχος της τήρησης ενός στερεότυπου και από το φόβο του να μείνει στάσιμη,ξύπνησε.
Και επιστρέφει!
Πόλεις όλου του κόσμου, be prepared !Μια αποφασισμένη τρελή συγγενής των Λάμα , έρχεται να σας εξερευνήσει!!
Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από ένα βιβλίο της Αλκυόνης Παπαδάκη :
"Έχουμε ακόμα λευκές σελίδες στο βιβλίο της ζωής μας. Και άσχετα με το τι θα γράψει η μοίρα, εμείς επιμένουμε να φτιάχνουμε στο περιθώριο ζωγραφιές."
