Φτάνει που ξέρω ποια είμαι.
Φτάνει που πλέον, ξέρω ποια είμαι.
Έφτασα επιτέλους στο σημείο να αγαπήσω τον εαυτό. Αυτό που είμαι. Έφτασα στο σημείο να αναγνωρίζω τα μειονεκτήματα μου, να αναγνωρίζω τα λάθη μου και το φταίξιμό μου. Να τα αναγνωρίζω και να θέλω να τα βελτιώσω. Μπορεί να μη ξέρω πως, αλλά θα μάθω. Έφτασα στο σημείο να σκέφτομαι και λίγο τον εαυτό μου. Ποια είμαι, τι θέλω να κάνω, τι μου αρέσει, τι δεν μου αρέσει, τι αντέχω ,τι δεν αντέχω, που δείχνω υπομονή και που όχι. Έφτασα στο σημείο να βάζω πρώτα τα θέλω του εαυτού μου και μετά τα θέλω του άλλου.
Έχω κάποια "στάνταρτς" να το πω στην ζωή μου.Μπορεί να είναι ουτοπικά και δύσκολο να συμβούν. Δεν με ενδιαφέρει. Δεν θα υποβιβάσω την εικόνα που θέλω να ζήσω, τα όνειρα μου, επειδή κάποιοι πιστεύουν ότι είναι δύσκολο να συμβεί.Δεν θα χαμηλώσω τα "στάνταρτς" μου. Κάποια στιγμή θα τα πετύχω. Και αν οχι? Δεν χάλασε και ο κόσμος. Εγώ όμως δεν θέλω να χαλάσω. Να γίνουν τα πιστεύω μου, ίδια και όμοια με των άλλων. Δεν θέλω να μπω στον ρυθμό. Θέλω να χορεύω στον δικό μου ρυθμό. Aργός, γρήγορος, ουτοπικός? Ας είναι. Θα είναι όμως στο δικό μου τέμπο.
Σχέδια για το μέλλον? Φτάνουν τα σχέδια για το μέλλον. Όλοι μου η ζωή ήταν σχέδια για το μέλλον. Σχέδια για την καλύτερη φίλη, σχέδια για τον μεγαλύτερο έρωτα, σχέδια για την μελλοντική μου δουλειά. Σχεδίαζα το μέλλον ξεχνώντας να ζω το παρόν. Έτσι οδηγήθηκα να μην έχω παρελθόν. Το κατάλαβα νωρίς ευτυχώς. Τώρα ζω για το παρόν. Και κάνω σχέδια μόνο για την επόμενη μέρα. Ζω το τώρα. Ζω για μένα.
Είμαι φίλη με τα λάθη,τον πόνο και τον χρόνο. Δεν λέω ότι χαίρομαι με αυτά...Αλλά από αυτά μαθαίνω και ωριμάζω. Και δεν μετανιώνω. Κάθε εμπόδιο για καλό, που λέει και η μαμά μου.
Δανάη.
Αγαπώ. Και όταν αγαπώ, αγαπώ αληθινά. Όσο και να με πληγώσεις, δεν θα σταματήσω ποτέ να σ'αγαπώ. Μπορεί με τον χρόνο, η λήθη να απαλείφει την ισχύ της αγάπης. Αλλά την ίδια την αγάπη ποτέ.
Φοβάμαι. Και όταν φοβάμαι, χρειάζομαι δύο χέρια να πιάσουν τα δικά μου και να βαδίσουμε μαζί. Φοβάμαι το καινούριο, δειλιάζω λίγο και σκέφτομαι αρνητικά. Τότε χρειάζομαι την δική σου θετική σκέψη, την δική σου τσακμακόπετρα να ανάψει πάλι την δική μου φλόγα,που αργοσβήνει.
Ενθουσιάζομαι. Ενθουσιάζομαι όταν βλέπω τα παραμύθια στην πραγματικότητα.Ενθουσιάζομαι όταν γνωρίζω νέους ανθρώπους, πολύ. Ενθουσιάζομαι και τις περισσότερες φορές απογοητεύομαι. Γι΄αυτό, να προσέξεις να μην με απογοητεύσεις. Γιατί θα με χάσεις.
Αγχώνομαι.Όλοι έχουμε πλεονεκτήματα και ελαττώματα. Έτσι έχω και εγώ. Δεν είμαι τέλεια.Κανείς δεν είναι τέλειος. Ίσως και καλύτερα. Τι θα ερωτευόμασταν στον άλλον αν ήταν ο τέλειος? Κανένα ενδιαφέρον. Άγχος λοιπόν. Όταν αγχώνομαι, μην προσπαθήσεις να με ησυχάσεις, θα θυμώσω. Καλύτερα να μου δώσεις δύο τρεις κουβέντες παρηγοριάς και αγάπης. Θα καταφέρω να αισθανθώ καλά και να σκεφτώ θετικά. Βλέπεις πως λειτουργεί για εμένα η αγάπη που μου δίνουν οι άλλοι? Σαν λάδι στην μηχανή μου, που ανά στιγμές χαλάει. Επίσης, όταν αγχώνομαι μουρμουράω και δεν έχω καθόλου θετικισμό.Θα προτιμήσω να κλείσω αυτές τις πόρτες,παρά να τις ανοίξω. Τότε θα πρέπει να μου δείξεις τον τρόπο εσύ. Πως να βλέπω θετικά, αυτά που με αγχώνουν.
Δακρύζω.Αν και σπάνια θα με δεις.Αλλά αν με δεις θα είσαι πολύ σημαντικός για εμένα. Γιατί θα έχω φτάσει στο σημείο να αισθάνομαι άνετα μαζί σου και να μην ντρέπομαι να σου δείξω τα συναισθήματά μου. Παρ'όλα αυτά,δεν μου αρέσει να πονάω μαζί με άλλους.Ο πόνος είναι προσωπικός και για να ανακουφιστείς θα πρέπει να τον αντιμετωπίσεις μόνος. Αν όμως καταλάβεις ότι πονάω, και θες να βοηθήσεις, για άλλη μια φορά τα λόγια παρηγοριάς και αγάπης θα βοηθήσουν πολύ.
Δυσκολεύομαι να εκφράσω τις λέξεις "σ'αγαπώ" και "ευχαριστώ που είσαι δίπλα μου" ,πρόσωπο με πρόσωπο. Γενικά, δεν μπορώ να εκφράσω τα θετικά αλλά και τα αρνητικά μου συναισθήματα πρόσωπο με πρόσωπο. Άλλο ένα από τα μειονεκτήματα μου. Δεν ξέρω γιατί. Ίσως επειδή ντρέπομαι. Ίσως επειδή φοβάμαι την αντίδραση των άλλων. Δεν ξέρω. Παρ'όλα αυτά έχω βρει τρόπους να τα εκφράζω. Και μη ανησυχείς, θα βρω τρόπο να τα εκφράσω και σε εσένα. Ένα γράμμα, μία carte postale, ένα τραγούδι? Κάτι θα βρω.
Δυσκολεύομαι να δώσω αγκαλιές. Μπορώ να πάρω. Αλλά μου είναι δύσκολο να δώσω. Ίσως γιατί δεν είμαι πολύ κοινωνικό άτομο. Πάλι δεν ξέρω γιατί. Αλλά μου αρέσουν. Και μου αρέσουν πολύ. Αν δεν ξέρεις τι να μου πεις, δώσε μου μια αγκαλιά. Αν θες να με κάνεις πολύ πολύ χαρούμενη,δώσε μου μια αγκαλιά.
Αλήθεια. Θέλω να ξέρω πάντα την αλήθεια. Ό,τι και αν έχει συμβεί. Άσχημο, προσβλητικό,ωραίο, μία απάντηση σε ένα ερώτημα? Θέλω να το ξέρω. Θα απαιτήσω την αλήθεια, ακόμα και στους ανθρώπους πως φαίνεται να έχουν ξεχάσει ότι υπάρχει.
Δανάη: μεγάλο παιδί, χρώμα, κούνιες, φούσκες, γέλια, δάκρυα, προσπάθεια, λάθη, πόνος, φίλοι,αγάπη,βιβλία, πικνικ, εικόνες, φιλμ, ταξίδια, cartes-postales, αποδοχή, συγγνώμη, επιτυχία,τόλμη, αποφάσεις, παρόν, μοναχική, ήλιος, όχι στα στερεότυπα, μονοπάτια,βήματα.
Δανάη ,και αν είσαι τυχερός να την γνωρίσεις, δώσε της την ευκαιρία να νιώσει άνετα μαζί σου και αγάπησε την. Και σίγουρα, θα πάρεις πίσω όση αγάπη της έδωσες, και ακόμα περισσότερη.
