Zebra

Και αν είμαστε προορισμένοι να διασχίζουμε διαβάσεις, κοιτάζοντας στα μάτια τους περαστικούς, μήπως βρούμε αυτό το βλέμμα που θα μας ξυπνήσει, που θα μας ζεστάνει,που θα μας μιλήσει;Ψάχνοντας τον καθρέφτη των ματιών μας,το βλέμμα που δεν θα είναι άδειο, εκείνο το βλέμμα που θα μας φωνάξει λέξεις σε μια γλώσσα κοινή, σε μια γλώσσα κώδικα μεταξύ μας.

Και αν είμαστε προορισμένοι να διανύουμε αποστάσεις μόνοι, έχοντας μονάχα το σακίδιο μας στην πλάτη; Ένα σακίδιο γεμάτο συναισθήματα που περιμένουν να μοιραστούν, λέξεις που περιμένουν να ακουστούν, αναμνήσεις που ψάχνουν συμπρωταγωνιστή, όνειρα, γεύσεις, επιθυμίες και προσδοκίες. Φορώντας γερά παπούτσια που θα την βγάλουν στο περπάτημα. Που θα κρατούν τα πόδια μας σταθερά.

Και αν είμαστε προορισμένοι να αγαπάμε το λάθος άτομο; Να αγαπάμε μόνο και να μην αγαπιόμαστε ; Μπορείς αυτό να το αντέξεις; Και αν μπορείς, μέχρι πόσο μπορείς;

Τι ζητήσαμε; Λίγη στοργή και λίγη αγάπη.

Πονάει

 Ρήμα[επεξεργασία]

πονώ και πονάω ασυναίρετο

1. (αμετάβατο) νιώθω πόνο, σωματικό ή ψυχικό

   χτύπησε και πονάει πολύ

   • στο γ' πρόσωπο, για μέλη ή όργανα του σώματος

     πονάει το πόδι μου - νιώθω πόνο στο πόδι

2. (μεταβατικό) προκαλώ πόνο σωματικό ή ψυχικό σε κάποιον

   με πονάει η αδιαφορία του

3. (μεταβατικό) συμπονώ κάποιον, νοιάζομαι για κάποιον

   τον πονάω το φίλο μου 

   
   

   
   

   "Η Αγάπη δεν είναι ένας αγώνας νίκης.Είναι ένα κρύο και σπασμένο αλληλούια.

   Ότι έμαθα για την αγάπη, είναι πως να σκοτώνεις κάποιον που σε πλαισίωνε.

   Και δεν είναι κλάμα αυτό που ακούς τα βράδια, δεν είναι κάποιος που είδε το φως,

   είναι ένα κρύο και σπασμένο αλληλούια."

   
   

   Η αγάπη πονάει. Ή μάλλον όχι η αγάπη, ο έρωτας.

   Αυτό έμαθα και εγώ.

Λέξεις

Αγαπώ τους ήρωες των παραμυθιών μου.

Αγαπώ την αίσθηση του να βυθίζεσαι κάτω από το νερό.

Αγαπώ το ηλιοβασίλεμα.

Αγαπώ τις γάτες.

Αγαπώ την δημιουργικότητα.

Αγαπώ το χρώμα.

Αγαπώ τις απορίες.

Αγαπώ τις σκέψεις που κάνω τα βράδια.

Αγαπώ το γράψιμο.

Αγαπώ τα πουά.

Αγαπώ τις πεταλούδες.

Αγαπώ τα γρασίδια.

Αγαπώ τα ταξίδια.

Αγαπώ τα βιβλία.

Αγαπώ το παιχνίδι.

Αγαπώ την ποίηση.

Αγαπώ την μουσική.

Αγαπώ να τσαλαβουτάω στην  βροχή.

Αγαπώ τον καλύτερο μου φίλο.

Αγαπώ τις αγκαλιές.

Κάποτε αγάπησα την Άννα, τον Γιάννη, τον Ερρίκο.

Κάποτε αγάπησα τα αυγά-μάτια και τα μπιφτέκια.

Κάποτε αγάπησα τα αγγλικά.

Κάποτε αγάπησα έναν ξένο.

Κάποια στιγμή ίσως να αγαπήσω τις βροχερές μέρες.

Κάποια στιγμή ίσως να αγαπήσω το ρίσκο.

Κάποια στιγμή ίσως αγαπήσω τα μπιζέλια.

Κάποια στιγμή ίσως αγαπήσω την έκθεση.

Κάποια στιγμή ίσως αγαπήσω τον εαυτό μου.

"Και πεθαίνουμε στερημένοι σ’ έναν παράδεισο από λέξεις." 

— Τάσος Λειβαδίτης (Μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα)

https://www.youtube.com/watch?v=nfpuHdyYAi8&list=PL4F5EFD46DAB28A3C&index=17