2015

Δεν ήξερα αν έπρεπε να γράψω την ανασκόπηση μου για το 2015.
Κάθε τελευταία ημέρα του χρόνου συνήθιζα να γράφω για την χρονιά που κλείνει, τί κέρδισα , τι έχασα, τι επιθυμώ την νέα χρονιά.

Φέτος θα γράψω κάτι διαφορετικό, καθώς ούτε εγώ , είμαι ίδια πλέον.


Το 2015 ήταν πάρα πάρα πάρα πολύ καλό. Δεν θα ήθελα να το αξιολογήσω ως το καλύτερο ή το τέλειο, καθώς δεν υπάρχει το τέλειο, δεν υπάρχει το ιδανικό. Κάθε φορά θα συναντάς τόσες χαρές, όσες και λύπες. Τόσο χαμόγελα, όσο και δάκρυα. Θα γνωρίζεις ανθρώπους και θα χάνεις άλλους. Άσπρο και μαύρο, ώστε να υπάρχει ισορροπία.

Ο άνεμος της αλλαγής.
Συνειδητοποιώ πόσο πολύ έχω αλλάξει από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι και σήμερα, τώρα, αυτήν την στιγμή. Ούτε εγώ η ίδια δεν το πιστεύω. Η ωριμότητα βέβαια σε αλλάζει. Αλλά η ωριμότητα έρχεται με την επαφή σου με άλλους ανθρώπους. Και η επαφή με άλλους ανθρώπους φέρνεις στιγμές ευτυχίας αλλά και πόνου. Και η ευτυχία και ο πόνος, χτίζουν συναισθήματα. Είναι τα γρανάζια της μηχανής των συναισθημάτων σου. Μια μηχανή που στο δικό μου το σώμα, ίσως να είναι και η μόνη που λειτουργεί.

Παρατήρηση
Αν δεν είχα προχωρήσει μπροστά, αφήνοντας τις διαλυμένες σχέσεις μου, δεν θα είχα προσέξει ποτέ ότι είχα άλλες, που χρειαζόντουσαν μόνο λίγο πότισμα για να ανθίσουν. Δεν μετανιώνω για τους ανθρώπους που άφησα να φύγουν. Αν ήθελαν, θα έβρισκαν τον τρόπο να μείνουν.
Εξάλλου, πλέον έχω αποφασίσει να αποσυρθώ από το επάγγελμα του κυνηγού. 

Άνθρωποι
Θέλω να σας πω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Σε όλους εσάς που γνώρισα από την αρχή αυτού τους έτους, μέχρι το τέλος του. Οι περισσότεροι είστε ξένοι, και δεν θα καταλάβετε αυτές τις λέξεις. Αλλά δεν πειράζει. Σας ευχαριστώ πολύ που βρεθήκατε στον δρόμο μου. Μιλήσαμε, συζητήσαμε, ήπιαμε μαζί, χορέψαμε, γελάσαμε, κυληστήκαμε στα γρασίδια, κλάψαμε, ήπιαμε τσάι, τραγουδήσαμε, ταξιδέψαμε. 

Αγαπημένοι
Πλέον μετριούνται στα δάχτυλα. Τέσσερις είναι. Ξέρουν αυτοί. Αγαπημένοι φίλοι,που έχουν μία θέση στην καρδιά μου. Μπορεί βέβαια η χαμηλή τους αυτοποεποίηθηση να μην τους αφήνει να καταλάβουν ότι έχουν αυτή την θέση. Δεν πειράζει. Όχι ότι θα το διαβάσουν και ποτέ.
Ένα ευχαριστώ δεν είναι αρκετό. Ούτε ένα "σας αγαπάω". Σας δίνω όμως μια αγκαλιά. Ή έστω μία διαδικτυακή αγκαλιά. Κάτι που πλέον το δίνω μόνο σε αυτούς που το αξίζουν. Είναι τόσο πολύτιμο για εμένα. Όπως και εσείς.

Το μόνο που θα ήθελα για το 2016, είναι λιγότερος πόνος και περισσότερη αγάπη.
Και ότι άλλο είναι να έρθει, ας έρθει.

Καλή χρονιά!

Greef

Ούτε ένα τσιγάρο δεν μπορεί να σώσει τη γαμημένη διαλυμένη μου ζωή.

Και να σου πω κάτι. Εγώ δεν θέλω να ζήσω μια τέτοια ζωή που θα πρέπει συνέχεια να παλεύω μόνη.Δεν θέλω να ζήσω το μέλλον. Δεν θέλω ρε μάγκα μου, δεν γουστάρω. Δεν αντέχω.

Δεν είμαι μαχητής. Δεν είμαι ο Ρόκι. 

Είμαι ένα πληγωμένο αδέσποτο σκυλί. 
Αυτό είμαι.

All I want for christmas is...

All I want for christmas is strength, patience and some love.
All I want for christmas is someone to hold my hand, hug me, and take me from here.
All I want for christmas is to find a home.

    I know that is stupid to believe that this christmas will be different. To have hope that things will change. But if there's someone out there who is called "Santa", please i ask you to help me, by making this christmas less painful than it seems. They said that christmas is all about love and truthful sayings. Christmas is all about being with family and love ones. But what if you are not loveable, what if you don't have a family literally or not , what if you're far away from the people who you really love? 
   What about those people? What about us? We just have to pretend all this hapiness of christmas and the love and glitters, hope and confettis?

Nope. 

   Because our truth is that we are struggling with more difficult things.And christmas for us is not special. It is just another season fo the year. It's one more end. 

   My name is Danae , I'm 22 years old and this christmas will be the most difficult.

Χριστούγεννα

Ένα τραγούδι που πρέπει επιτέλους να μου μάθει, να σταματήσω να περιμένω.

Καθώς η προσμονή πάει σχεδόν πάντα πακέτο με την απογοήτευση.

Εδώ βέβαια ένας αισιόδοξος θα έλεγε, πως η προσμονή πολλές φορές φέρνει και την έκπληξη. Παρ'όλα αυτά εγώ ανήκω σε αυτούς που βλέπουμε το ποτήρι, έτσι όπως είναι.Όπως ακριβώς και αυτό το τραγούδι.

Χριστούγεννα

Δεν περιμένω όμως τίποτα πια

Τον Αι Βασίλη απλώς τον λέγαν μπαμπά

Κι είν’ ένας πρώην Έλλην αριστερός

Ένας θνητός

Με τ’ όνειρό του δίχως στέγη καμιά

Και το ανοιξιάτικο κορίτσι – μαμά

Πλακώνεται απ’ τη συνταγή την παλιά

Οι μυρωδιές θυμίζουν κάτι βαρύ

Κάποια πληγή

Που απλώς δε θέλουμε ν’ ανοίξει ξανά

Χριστούγεννα

Τα πλεϊμομπίλ μου είν’ εξαιτίας μου κουτσά

Σβησμένα στη σαμπάνια βεγγαλικά

Ίσως για κάποιους νά `ναι ακόμα γιορτή

Μα ποιοι είν’ αυτοί;

Ζουν σε θερμοκοιτίδες ή σε χωριά;

Χριστούγεννα

Κι ό,τι αρχίζω μου πηγαίνει στραβά

Πάντα με πάει σ’ ενός σταυρού τα καρφιά

Και πότε πότε τα καρφώνω κι εγώ

Σε άλλον αμνό

Έτσι ήταν πάντα κι έτσι θά `ναι ξανά

Χριστούγεννα

Κι εσύ τι θες απ’ τη ζωή μου ξανά;

Με τα λαμπιόνια σου τα θανατερά

Και το φιλί σου πάντοτε αποδεκτό

Πως σε μισώ

Θες νά `σαι η ίδια και ν’ αλλάζω εγώ

Με θες προσωπικό σου δημιουργό

Μη λες πως μοιάζω με τον Ντόναλντ εγώ

Λάμπω εγώ

Με μ’ ένα σπότλαϊτ που δε μου είναι αρκετό

Χριστούγεννα

Τι φταίω που αν λείπεις η ζωή μου διψά

Το γαϊδουράκι της τραβάει αργά

Να βρει ένα πανδοχείο νυχτερινό

Να `ναι ανοιχτό

Ή έστω μια φάτνη να χωράει το κενό

Χριστούγεννα

Χωρίς αυτά ο χρόνος δεν ξεκινά

Βοσκούς μαζεύω, μάγους από μακριά

Γιορτάζω για ν’ αλλάξουμε οριστικά

Χρόνια πολλά

Χωρίς να προσποιούμαι τίποτα πια

https://www.youtube.com/watch?v=IrmXxBuCkEQ

Μαθήματα-παθήματα

Πράγματα που έμαθε η Δανάη το 2015

1)Είμαστε διαφορετικοί και ο καθένας σκέφτεται με έναν ξεχωριστό τρόπο. Τον δικό του.

2)Μην μένεις σε ταμπέλες και εθνικότητες.

3)Να είσαι ανοικτή σε νέους ανθρώπους και νέες γνωριμίες.

4)Βγες από το κομφορτ ζοουν σου.

5) Δώσε χώρο.

6)Γεννιόμαστε μόνοι, πεθαίνουμε μόνοι, το ενδιάμεσο της ζωής μας πρέπει να το περνάμε με φίλους.

7)Την λέξη, "φωλιά".

8)Η Πορτογαλία είναι χώρα με εξαίρετη ιστορία και πολιτισμό.

9)Μετά τα πρώτα 5', ξεχνάς ότι έχεις κοινό.

10)Αγαπάμε το αλκοόλ

11)Ο άνθρωπος σου είναι αυτός που θα σε κυνηγήσει.

12)Πόνεσε και νιώσε το συναίσθημα. Μόνο έτσι θα καταφέρεις να ο ξεπεράσεις.

13)Ο πόνος και ο χρόνος είναι σύμμαχοι σου.

14) Αγάπα και μη σε νοιάζει.

15)Ζήσε το παρόν.

16)Δάγκωσε τα δόντια και επέμενε!

18) Το υποσυνείδητο σου θα ησυχάσει μόνο όταν ο έδαφος είναι ξεκάθαρο.

19)Έχεις ωραία μάτια.

20) Έχεις έναν πολύ καλό φίλο, έχεις όμως και τα πόδια σου.

21) Έχεις δυνατότητες.

22)Μπορείς να δίνεις αγκαλιές (και πόσο σου αρέσει!)

Βράδια

Είναι αυτά τα βράδια που θες να είσαι με κάποιον άλλο αλλά είσαι μόνη σου. Καλύτερα όχι με κάποιον άλλο. Με αυτόν τον άλλο. 
Εσένα! Που είσαι;

"Ε άι στο διάολο δηλαδή!"
Κούραση. Τόση κούραση που δεν αντέχεται άλλο. 
Δεν σε παρηγορεί ούτε ένα ποτήρι κρασί, ούτε δύο, ούτε τρία.
Δεν σε σώζει ούτε ένα τσιγάρο, ούτε δύο, ούτε τρία

Είναι κάτι βράδια που δεν θες να υπάρχεις για κανέναν.
Δεν θες να νοιάζεσαι, δεν θες να προσπαθείς, δεν θες να υπάρχεις.
Δεν θες κανέναν.

Είναι κάτι βράδια που θες μόνο να κλάψεις.
Που ξέρεις ότι είσαι και θα είσαι μόνη.
Εσύ και ένας λούτρινος κροκόδειλος.
Με μάτια κενά, δίχως ανταπόκριση.
Τα κοιτάς και φαντάζεσαι να σου λένε όλα αυτά που χρειάζεσαι να "ακούσεις".

"Εγώ και εσύ Ορέστη.
Θα είσαι πάντα εκεί. Δεν θα αγκαλιάζω το κενό."
Υποσχέσεις με έναν λούτρινο κροκόδειλο.

Γιατί;
Γιατί δεν ξέρω.
 Έτσι μου τα έφερε η ζωή.
Κατάλαβες;
Όχι δεν κατάλαβες. 
Και δεν θα καταλάβεις γαμώτο τι πάει να πει "τόσο μόνος".
Και μη μου λες αηδίες.
Δεν θέλω να ακούσω αηδίες.

Είναι κάτι βράδια που τα μάτια σου πονάνε.
Όπως και η καρδιά σου.
Όπως και η ψυχή σου.
Όπως και το είναι σου.

Αυτό.

Σκέψη, πολύ σκέψη και μία διαπίστωση.

Μία διαπίστωση πως είμαι ένα γυμνό δέντρο σε έναν πράσινο κάμπο.

Μία διαπίστωση πως δεν είμαι παρά μόνο εγώ και ο εαυτός μου σε αυτή τη ζωή.

Παρ'όλα αυτά, υπάρχουν άνθρωποι που θα είναι πάντα εκεί ή έστω θα προσπαθήσουν.